گاهنامه

هفته گذشته من و يكي از همكاران از طرف شركت براي دوره آموزشي نفس گير و فشرده

"Advance Project Management"

به مدت 10 روز به مهرشهركرج اعزام شده‌بوديم،‌ يك استادي از انگلستان اومده بود و كل دوره هم به زبان انگليسي بود. غير از ما 28 نفر ديگه هم از سازمان‌ها و شركت‌هاي مختلف دولتي و خصوصي اومده‌بودند و حداقل تحصيلات شركت‌كنندگان هم ليسانس مهندسي بود وتحصيلات استاد هم كه در وصف نگنجد. اسمش Rodney Turner بود خودتون تو گوگل بگرديد، اسم و تاريخچه‌اش رو ببينيد. خب اين از اين، تا اينجا رو داشته باشيد، روز اول درست (دقيقا") بعد از سپري شدن هر يك ساعت و نيم، چند تا از حاضرين مي‌گفتند: Break Please و استاد لبخندي مي‌زد و مي‌گفت:

OK, Just 15 Minutes

ولي تا 30 دقيقه بعد هنوز كلاس تكميل نشده‌بود،‌ استاد بيچاره مونده بود كه اينا ديگه از كجا اومدن؟

روز دوم، قبل از همه استاد مي‌گفت:

Now, we can have a short break

و از روز سوم استاد ديگه كاملا" اومد تو خط و سر موقع مي‌گفت:

Dears, tea is ready, here you are!

نمي‌دونم وقتي انگلستان بره سر كلاس اين عادت تو سرش مونده يا نه؟